De groepen insecticiden die de ademhaling remmen

Maria Popova, florist
Last reviewed: 29.06.2025

De groepen insecticiden die de ademhaling remmen, zijn een klasse chemicaliën die ontworpen zijn om de cellulaire ademhalingsprocessen bij insecten te verstoren. Deze insecticiden tasten de belangrijkste componenten van de mitochondriale ademhalingsketen aan, wat leidt tot een afname van de energieproductie-efficiëntie en uiteindelijk tot de dood van insecten. Ademhalingsremmers kunnen verschillende stadia van het ademhalingsproces blokkeren, waaronder de elektronentransportketen en enzymatische reacties die verantwoordelijk zijn voor substraatoxidatie en ATP-synthese.

Doelen en belang van gebruik in de land- en tuinbouw

Het primaire doel van het gebruik van insecticiden die de ademhaling remmen, is het effectief bestrijden van insectenplagen, wat bijdraagt aan hogere opbrengsten en minder productverlies. In de landbouw worden deze insecticiden gebruikt om granen, groenten, fruit en andere cultuurgewassen te beschermen tegen diverse plagen zoals wolluis, bladluis, poppen en andere. In de tuinbouw worden ze toegepast om sierplanten, fruitbomen en struiken te beschermen en hun gezondheid en esthetische aantrekkingskracht te behouden. Door hun specificiteit en hoge effectiviteit zijn ademhalingsremmers een belangrijk instrument in geïntegreerde plaagbestrijding (IPM) en zorgen ze voor een duurzame en productieve landbouw.

Relevantie van het onderwerp

Met de groeiende wereldbevolking en de toenemende vraag naar voedsel is effectieve plaagbestrijding van cruciaal belang geworden. Insecticiden die de ademhaling remmen, bieden unieke werkingsmechanismen die kunnen worden gebruikt om resistente plaagsoorten te bestrijden. Onjuist gebruik van deze insecticiden kan echter leiden tot de ontwikkeling van resistentie bij plagen en negatieve gevolgen voor het milieu, zoals een afname van de populatie nuttige insecten en milieuverontreiniging. Daarom is het belangrijk om de werkingsmechanismen van ademhalingsremmers en hun impact op ecosystemen te bestuderen en duurzame methoden voor hun toepassing te ontwikkelen.

Geschiedenis

De geschiedenis van insecticidengroepen die de ademhaling remmen, omvat de ontwikkeling van chemicaliën die de cellulaire ademhaling van insecten beïnvloeden en zo hun vermogen om zuurstof te gebruiken voor metabolische processen onderdrukken. Deze insecticiden werden een belangrijk instrument in de ongediertebestrijding, maar naarmate hun gebruik toenam, ontstonden er ecologische problemen en resistentieproblemen. Dit artikel bespreekt de geschiedenis van deze groep insecticiden, inclusief de belangrijkste fasen, chemicaliën en hun gebruik.

1. Vroeg onderzoek en ontwikkelingen

In de jaren 40 begonnen wetenschappers manieren te onderzoeken om de celademhaling te beïnvloeden en zo effectievere insecticiden te ontwikkelen. Deze studies leidden tot de ontwikkeling van een reeks chemicaliën die belangrijke enzymen in de ademhalingsketen in de mitochondriën van insecten remden, waardoor hun metabolisme verstoord raakte en ze uiteindelijk stierven.

Voorbeeld:
Dimethoaat – een van de eerste insecticiden die de ademhaling beïnvloeden. Het werd ontwikkeld in de jaren 50 en bleek zeer effectief tegen diverse plagen.

2. Jaren 1950-1960: de opkomst van nieuwe producten

In de jaren vijftig en zestig bleven wetenschappers chemicaliën ontwikkelen die de celademhaling beïnvloedden. Dit leidde tot de opkomst van nieuwe insecticiden die op grote schaal in de landbouw werden gebruikt om diverse plagen zoals bladluizen, mijten en andere insecten te bestrijden.

Voorbeeld:
Phosmet – een organofosfor-insecticide dat de ademhaling van insecten remt door de normale werking van mitochondriën te verstoren. Dit insecticide werd veel gebruikt in de landbouw, met name in de strijd tegen plagen in groentegewassen.

3. Jaren zeventig: toenemende ecologische en toxicologische problemen

In de jaren zeventig leidde het gebruik van ademhalingsremmende insecticiden tot verhoogde toxiciteit en het ontstaan van ecologische problemen. Deze stoffen hadden niet alleen schadelijke effecten op plagen, maar ook op nuttige insecten, zoals bijen en roofinsecten. Er waren ook problemen met de ophoping van deze chemicaliën in ecosystemen, waardoor bodems en wateren verontreinigd raakten.

Voorbeeld:
Acetamiprid – een pyrethroïde insecticide dat zowel de ademhaling als het zenuwstelsel van insecten aantast. Oorspronkelijk ontwikkeld voor ongediertebestrijding, leidde het later tot bezorgdheid over de impact ervan op ecosystemen.

4. Jaren 1980-1990: ontwikkeling van resistentie

Met het toenemende gebruik van insecticiden die de ademhaling remmen, ontstonden resistentieproblemen. Insecten begonnen zich aan te passen aan de effecten van deze producten, waardoor hun effectiviteit afnam. Om resistentie te bestrijden, werden nieuwe insecticidencombinaties ontwikkeld en strategieën voorgesteld zoals het afwisselen van verschillende soorten insecticiden.

Voorbeeld:
Clofentezine – een insecticide dat de ademhaling van insecten beïnvloedde, veel gebruikt in de jaren negentig, maar waarvan de effectiviteit afnam vanwege de resistentie die zich ontwikkelde in sommige plaagpopulaties.

5. Moderne benaderingen: selectiviteit en duurzaamheid

De afgelopen decennia hebben onderzoekers zich gericht op de ontwikkeling van selectievere insecticiden die uitsluitend gericht zijn op plagen en tegelijkertijd de effecten op nuttige insecten en andere organismen minimaliseren. Dit heeft geleid tot meer onderzoek naar gecombineerde bestrijdingsmethoden die niet alleen chemische insecticiden, maar ook biologische en mechanische methoden voor ongediertebestrijding combineren.

Voorbeeld:
Spinosad – een biologisch insecticide dat gebruikmaakt van enzymen die het zenuwstelsel van insecten aantasten en de ademhaling verstoren. Dit product werd populair vanwege de hoge werkzaamheid en de beperkte impact op het milieu.

6. Problemen en perspectieven

De laatste jaren zijn ecologische problemen in verband met het gebruik van insecticiden die de ademhaling remmen, steeds vaker onderwerp van wetenschappelijke discussies geworden. De ontwikkeling van resistentie bij plagen, evenals problemen met de veiligheid en bioaccumulatie van giftige stoffen in ecosystemen, blijven urgente zorgen.

Huidig onderzoek op dit gebied richt zich op de ontwikkeling van milieuvriendelijkere en effectievere producten die de impact op nuttige insecten en het milieu minimaliseren.

Voorbeeld:
Producten op basis van neemolie – gebruikt voor ecologische ongediertebestrijding. Hoewel ze de ademhaling niet direct remmen, vormen ze een veilig alternatief voor het bestrijden van insectenpopulaties.

Problemen van verzet en innovaties

De ontwikkeling van resistentie bij insecten tegen insecticiden die de ademhaling remmen, is een van de grootste problemen geworden die verband houden met het gebruik ervan. Plagen die herhaaldelijk met deze insecticiden worden behandeld, kunnen evolueren en minder gevoelig worden voor de effecten ervan. Dit vereist de ontwikkeling van nieuwe insecticiden met verschillende werkingsmechanismen en de implementatie van duurzame bestrijdingsmethoden, zoals het roteren van insecticiden en het gebruik van gecombineerde producten. Modern onderzoek is gericht op het ontwikkelen van ademhalingsremmers met verbeterde eigenschappen, waardoor de risico's op resistentieontwikkeling worden verminderd en de impact op het milieu wordt geminimaliseerd.

Classificatie

Insecticiden die de ademhaling remmen, worden geclassificeerd op basis van verschillende criteria, waaronder de chemische samenstelling, het werkingsmechanisme en het werkingsspectrum. De belangrijkste groepen insecticiden die de ademhaling remmen, zijn:

Rotenonen: natuurlijke insecticiden afkomstig van de wortels van Derris- en Lonchocarpus-planten. Ze blokkeren complex I in de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor elektronenoverdracht en ATP-productie worden voorkomen.
Fenylfosfonaten: synthetische verbindingen die verschillende complexen van de ademhalingsketen remmen, waardoor de cellulaire ademhaling bij insecten wordt verstoord.
Hongaarse remmers: moderne synthetische insecticiden die speciaal zijn ontworpen om de ademhalingsenzymen van insecten te blokkeren.
Thiocarbamaten: een groep insecticiden die de stofwisselingsprocessen, waaronder de celademhaling, beïnvloeden.
Strichnobenzonen: insecticiden die complex iii in de mitochondriale ademhalingsketen blokkeren, waardoor de celademhaling stopt en insecten sterven.

Elke groep heeft unieke eigenschappen en werkingsmechanismen, waardoor ze onder verschillende omstandigheden en voor verschillende kweekplanten gebruikt kunnen worden.

Insecticiden die de ademhaling remmen, kunnen worden ingedeeld op basis van verschillende kenmerken:

Classificatie op basis van chemische structuur

Cyaniden: blokkeren het elektronentransport in de mitochondriën, waardoor de celademhaling verstoord wordt.
Organofosforverbindingen: blokkeren enzymen in de ademhalingsketen, zoals cytochromen, waardoor de normale mitochondriale functie wordt verhinderd.
Benzoaatverbindingen: verstoren de stofwisselingsprocessen in cellen, waardoor een normale ademhaling wordt verhinderd.
Nitropyrenen: blokkeren actief de ademhalingsenzymen in de mitochondriën van insecten, waardoor hun energie-uitwisseling wordt verstoord.

Classificatie op basis van werkingswijze

Inbreuk op de ademhalingsketen: blokkering van enzymen die verantwoordelijk zijn voor zuurstoftransport en energieproductie, wat leidt tot zuurstofgebrek.
Remming van oxidatie en fosforylering: blokkeert processen die verband houden met glucose-oxidatie en ATP-synthese, wat leidt tot een energietekort en insectensterfte.
Blokkering van elektronenoverdracht: remt enzymen die betrokken zijn bij elektronenoverdracht in mitochondriën, waardoor het ademhalingsproces wordt verstoord.

Classificatie per toepassingsgebied

Landbouw: wordt gebruikt om gewassen te beschermen tegen plagen zoals fruitvliegjes, kevers, bladluizen, mijten en andere insecten die schade aan planten toebrengen.
Opslag in magazijnen en voedselveiligheid: worden gebruikt om ongedierte zoals bedwantsen, kakkerlakken en vliegen te bestrijden. Deze kunnen schade aan voedselproducten toebrengen en de kwaliteit van opgeslagen goederen verlagen.
Bosbouw: bestrijding van plagen die bosgewassen en hout aantasten.

Classificatie op basis van toxiciteit en veiligheid

Giftig voor insecten, maar relatief veilig voor zoogdieren: deze insecticiden zijn alleen schadelijk voor insecten en hebben minimale effecten op zoogdieren als ze correct worden toegepast.
Zeer giftig voor alle organismen: sommige insecticiden die de ademhaling beïnvloeden, kunnen gevaarlijk zijn voor zowel insecten, dieren als mensen als de veiligheidsmaatregelen niet worden gevolgd.
Veilig voor mens en dier, maar effectief tegen insecten: deze insecticiden worden gebruikt op plaatsen waar veiligheid belangrijk is, zoals in huishoudens en voedselopslagplaatsen.

Voorbeelden van producten

Organofosforinsecticiden (bijvoorbeeld malathion, parathion): blokkeren enzymen in de ademhalingsketen van insecten en worden gebruikt voor de bescherming van landbouwgewassen.
Cyaniden (bijvoorbeeld waterstofcyanide): werkzame stoffen die de stofwisseling van insecten verstoren en de ademhaling blokkeren. Ze worden in verschillende vormen gebruikt om ongedierte in magazijnen en voedselvoorraden te bestrijden.
Nitropyrenen (bijv. nitrapyrine): effectief tegen veel insecten en veel gebruikt in de landbouw.

Werkingsmechanisme

Hoe insecticiden het zenuwstelsel van insecten beïnvloeden

Insecticiden die de ademhaling remmen, beïnvloeden het zenuwstelsel van insecten indirect door de energiestofwisseling te verstoren. Omdat zenuwcellen sterk afhankelijk zijn van ATP voor het in stand houden van het membraanpotentiaal en de overdracht van zenuwimpulsen, leidt verstoring van de celademhaling tot een daling van de ATP-niveaus. Dit veroorzaakt depolarisatie van zenuwmembranen, waardoor de zenuwimpulsoverdracht wordt verstoord en insecten verlamd raken.

Effect op het metabolisme van insecten

Verstoring van de celademhaling leidt tot een verstoring van metabolische processen, zoals voedselopname, voortplanting en beweging. De verminderde efficiëntie van de celademhaling vermindert de ATP-productie, waardoor vitale functies worden vertraagd en de activiteit en levensvatbaarheid van plagen afneemt. Hierdoor kunnen insecten zich minder goed voeden en voortplanten, wat helpt hun populaties te beheersen en schade aan planten te voorkomen.

Moleculaire werkingsmechanismen

Insecticiden die de ademhaling remmen, blokkeren verschillende complexen van de mitochondriale ademhalingsketen. Rotenon blokkeert bijvoorbeeld complex i (nicotinamide-adenine-dinucleotide dehydrogenase), waardoor de elektronenoverdracht van NAD naar co-enzym Q wordt verhinderd. Dit stopt de elektronentransportketen, vermindert de ATP-productie en leidt tot NAD-accumulatie, wat leidt tot een energiecrisis in insectencellen. Andere insecticiden, zoals fenylfosfonaten, kunnen complex iii (cytochroom b-c1-complex) remmen, waardoor de elektronenoverdracht wordt verstoord en vergelijkbare effecten optreden. Deze moleculaire mechanismen zorgen voor een hoge effectiviteit van ademhalingsremmers tegen verschillende insectenplagen.

Verschil tussen contact en systemische actie

Insecticiden die de ademhaling remmen, kunnen zowel contact- als systemische effecten hebben. Contactinsecticiden werken direct wanneer ze in contact komen met insecten en dringen door tot in de cuticula of de luchtwegen, blokkeren de ademhalingsenzymen en veroorzaken verlamming en dood ter plaatse. Systemische insecticiden dringen door in het plantenweefsel en verspreiden zich door de hele plant, waardoor ze langdurige bescherming bieden tegen plagen die zich voeden met verschillende delen van de plant. Systemische werking zorgt voor een langere plaagbestrijding en een bredere toepassing, wat zorgt voor een effectieve gewasbescherming.

Voorbeelden van producten in deze groep

Rotenon:

Werkingsmechanisme: blokkeert complex i van de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor elektronenoverdracht en ATP-productie worden verhinderd.
Voorbeelden van producten: rotenone-250, agroroten, stroyoten
Voordelen: hoge effectiviteit tegen een breed scala aan insectenplagen, natuurlijke oorsprong, relatief lage toxiciteit voor zoogdieren.
Nadelen: zeer giftig voor in het water levende organismen, schadelijk voor het milieu, beperkte toepassing in de buurt van waterlichamen.

Fenylfosfonaten:

Werkingsmechanisme: remt complexen van de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor de elektronenoverdracht en ATP-productie worden verstoord.
Voorbeelden van producten: fenylfosfonaat-100, agrofenil, ademhalingscomplex
Voordelen: hoge werkzaamheid, breed werkingsspectrum, systemische distributie.
Nadelen: giftig voor nuttige insecten, kans op resistentie bij plagen, verontreiniging van het milieu.

Hongaarse remmers:

Werkingswijze: specifieke enzymen in de mitochondriale ademhalingsketen blokkeren, waardoor de celademhaling wordt verstoord en insecten sterven.
Voorbeelden van producten: ungarik-50, inhibitus, agroungar
Voordelen: specifieke werking, hoge effectiviteit tegen resistente plaagsoorten, lage toxiciteit voor zoogdieren.
Nadelen: hoge kosten, beperkt werkingsspectrum, risico op verontreiniging van bodem en water.

Thiocarbamaten:

Werkingswijze: beïnvloedt metabolische processen, waaronder cellulaire ademhaling, door specifieke ademhalingsenzymen te remmen.
Voorbeelden van producten: thiocarbamaat-200, agrothio, metabrom
Voordelen: hoge werkzaamheid tegen een breed scala aan insecten, systemische werking, resistentie tegen afbraak.
Nadelen: toxiciteit voor nuttige insecten, mogelijke ophoping in bodem en water, ontwikkeling van resistentie bij plagen.

Strichnobenzonen:

Werkingsmechanisme: blokkering van complex iii van de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor de elektronenoverdracht wordt verstoord en de ATP-productie wordt gestopt.
Voorbeelden van producten: strichnobenzone-150, agrostikh, complex-b
Voordelen: hoge effectiviteit tegen een breed scala aan insectenplagen, systemische werking, resistentie tegen fotodegradatie.
Nadelen: toxiciteit voor in het water levende organismen, mogelijke verontreiniging van het milieu, ontwikkeling van resistentie bij plagen.

Insecticiden en hun impact op het milieu

Effect op nuttige insecten

Insecticiden die de ademhaling remmen, hebben een toxisch effect op nuttige insecten, waaronder bijen, wespen en andere bestuivers, en op roofinsecten die van nature plaagpopulaties onder controle houden. Dit leidt tot een afname van de biodiversiteit en verstoring van het ecosysteemevenwicht, wat de landbouwproductiviteit en biodiversiteit negatief beïnvloedt.

Residu-insecticiden in bodem, water en planten

Insecticiden die de ademhaling remmen, kunnen zich langdurig in de bodem ophopen, vooral bij hoge luchtvochtigheid en temperatuur. Dit leidt tot verontreiniging van waterbronnen door afstroming en infiltratie. Bij planten verspreiden insecticiden zich door alle delen, inclusief bladeren, stengels en wortels. Dit bevordert de systemische bescherming, maar leidt ook tot ophoping van insecticiden in voedselproducten en de bodem, wat mogelijk schadelijk is voor de gezondheid van mens en dier.

Fotostabiliteit en afbraak van insecticiden in de natuur

Veel insecticiden die de ademhaling remmen, hebben een hoge fotostabiliteit, wat hun werkingsduur in het milieu verlengt. Dit voorkomt snelle afbraak door zonlicht en bevordert hun accumulatie in bodem- en aquatische ecosystemen. Een hoge afbraakresistentie bemoeilijkt de verwijdering van insecticiden uit het milieu en verhoogt het risico op impact op niet-doelorganismen.

Biomagnificatie en accumulatie in voedselketens

Insecticiden die de ademhaling remmen, kunnen zich ophopen in de lichamen van insecten en dieren, zich hoger in de voedselketen verspreiden en biomagnificatie veroorzaken. Dit leidt tot hogere concentraties van het insecticide in de hogere regionen van de voedselketen, waaronder bij roofdieren en mensen. Biomagnificatie van insecticiden veroorzaakt ernstige ecologische en gezondheidsproblemen, omdat opgehoopte insecticiden chronische vergiftiging en gezondheidsproblemen bij dieren en mensen kunnen veroorzaken.

Het probleem van insectenresistentie tegen insecticiden

Oorzaken van resistentieontwikkeling

Resistentieontwikkeling bij insecten tegen insecticiden die de ademhaling remmen, wordt veroorzaakt door genetische mutaties en de selectie van resistente individuen door herhaald gebruik van het insecticide. Frequent en ongecontroleerd gebruik van deze insecticiden bevordert de snelle verspreiding van resistente genen onder plaagpopulaties. Onvoldoende naleving van doseringen en toepassingsschema's versnelt ook het proces van resistentieontwikkeling, waardoor het insecticide minder effectief wordt.

Voorbeelden van resistente plagen

Resistentie tegen insecticiden die de ademhaling remmen, is waargenomen bij verschillende soorten insectenplagen, waaronder witte vlieg, bladluis, mijt en sommige mottensoorten. Deze plagen vertonen een verminderde gevoeligheid voor insecticiden, waardoor ze moeilijker te bestrijden zijn en er duurdere en giftigere chemicaliën nodig zijn of er overgestapt moet worden op alternatieve bestrijdingsmethoden.

Methoden om resistentie te voorkomen

Om resistentieontwikkeling bij insecten tegen ademhalingsremmende insecticiden te voorkomen, is het noodzakelijk om insecticiden met verschillende werkingsmechanismen af te wisselen, chemische en biologische bestrijdingsmethoden te combineren en geïntegreerde plaagbestrijdingsstrategieën toe te passen. Het is ook belangrijk om de aanbevolen doseringen en toepassingsschema's te volgen om de selectie van resistente insecten te voorkomen en de effectiviteit van de producten op lange termijn te behouden.

Richtlijnen voor het veilig toepassen van insecticiden

Bereiding en dosering van de oplossing

Een goede oplossingsbereiding en nauwkeurige dosering van insecticiden zijn cruciaal voor een effectieve en veilige toepassing. Het is belangrijk om de instructies van de fabrikant bij het bereiden van oplossingen en het toedienen van doseringen strikt te volgen om overdosering of onvoldoende behandeling van planten te voorkomen. Het gebruik van meetinstrumenten en water van goede kwaliteit draagt bij aan een nauwkeurige dosering en een effectieve behandeling.

Gebruik van beschermende uitrusting bij het hanteren van insecticiden

Bij het werken met insecticiden die de ademhaling belemmeren, is het noodzakelijk om geschikte beschermende kleding te dragen, zoals handschoenen, maskers, een veiligheidsbril en beschermende kleding, om het risico op blootstelling van het menselijk lichaam aan insecticiden te minimaliseren. Beschermende kleding helpt contact met de huid en slijmvliezen te voorkomen, evenals inademing van giftige insecticidedampen.

Aanbevelingen voor de behandeling van planten

Behandel planten met insecticiden die de ademhaling remmen tijdens de ochtend- of avonduren om te voorkomen dat bestuivers zoals bijen worden aangetast. Vermijd behandeling bij warm en winderig weer, aangezien dit ertoe kan leiden dat het insecticide op nuttige planten en organismen terechtkomt. Het is ook raadzaam om rekening te houden met de groeifase van de plant en behandeling te vermijden tijdens de actieve bloei- en vruchtperiode.

Wachttijden in acht nemen vóór de oogst

Het in acht nemen van de aanbevolen wachttijden vóór de oogst na het toepassen van insecticiden die de ademhaling remmen, waarborgt de productveiligheid en voorkomt dat er resten van insecticiden in levensmiddelen terechtkomen. Het is belangrijk om de instructies van de fabrikant over de wachttijden te volgen om vergiftigingsrisico's te voorkomen en de productkwaliteit te waarborgen.

Alternatieven voor chemische insecticiden

Biologische insecticiden

Het gebruik van entomofagen, bacteriële en schimmelpreparaten vormt een milieuvriendelijk alternatief voor chemische insecticiden die de ademhaling remmen. Biologische insecticiden, zoals Bacillus thuringiensis, bestrijden insectenplagen effectief zonder schadelijke organismen en het milieu te schaden. Deze methoden bevorderen duurzame plaagbestrijding en het behoud van de biodiversiteit.

Natuurlijke insecticiden

Natuurlijke insecticiden, zoals neemolie, tabaksthee en knoflookoplossingen, zijn veilig voor planten en het milieu en kunnen worden gebruikt om plagen te bestrijden. Deze middelen hebben insectenwerende en insecticide eigenschappen, waardoor insectenpopulaties effectief kunnen worden bestreden zonder synthetische chemicaliën. Natuurlijke insecticiden kunnen in combinatie met andere methoden worden gebruikt voor optimale resultaten.

Feromoonvallen en andere mechanische methoden

Feromoonvallen trekken insecten aan en doden ze, waardoor hun aantal afneemt en verspreiding wordt voorkomen. Andere mechanische methoden, zoals kleefvallen en barrières, helpen ook om de plaagpopulatie te beheersen zonder chemicaliën. Deze methoden zijn effectieve en milieuvriendelijke manieren om ongedierte te bestrijden.

Voorbeelden van populaire insecticiden uit deze groep

Productnaam	Actief bestanddeel	Werkingswijze	Toepassingsgebied
Rotenon	Rotenon	Blokkeert complex i van de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor elektronenoverdracht en ATP-productie worden voorkomen	Groentegewassen, fruitbomen
Fenylfosfonaten	Fenylfosfonaat	Remt ademhalingsketencomplexen, waardoor de elektronenoverdracht en ATP-productie worden verstoord	Granen, groenten, fruit
Hongaarse remmers	Hongaarse remmer	Blokkeert specifieke ademhalingsenzymen in mitochondriën, waardoor de celademhaling wordt verstoord en insecten sterven	Groenten- en fruitgewassen, sierplanten
Thiocarbamaten	Thiocarbamaat	Remt specifieke enzymen van de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor de cellulaire ademhaling wordt beïnvloed	Groentegewassen, granen, fruit
Strichnobenzonen	Strichnobenzone	Blokkeert complex iii van de mitochondriale ademhalingsketen, waardoor de elektronenoverdracht wordt verstoord en de ATP-productie wordt gestopt	Groenten, fruit en siergewassen

Voor- en nadelen

Voordelen:

Hoge effectiviteit tegen een breed scala aan insectenplagen
Specifieke actie, minimale impact op zoogdieren
Systemische distributie in planten, waardoor langdurige bescherming wordt gegarandeerd
Mogelijkheid tot combinatie met andere bestrijdingsmethoden om de effectiviteit te vergroten

Nadelen:

Toxiciteit voor nuttige insecten, waaronder bijen en wespen
Potentieel voor het ontwikkelen van resistentie bij insectenplagen
Mogelijke verontreiniging van bodem en water
Hoge kosten van sommige producten in vergelijking met traditionele insecticiden

Risico's en voorzorgsmaatregelen

Impact op de gezondheid van mens en dier

Insecticiden die de ademhaling remmen, kunnen bij onjuist gebruik ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van mens en dier. Wanneer ze worden ingenomen of opgenomen in het menselijk lichaam, kunnen ze vergiftigingsverschijnselen veroorzaken zoals duizeligheid, misselijkheid, braken, hoofdpijn en, in extreme gevallen, toevallen en bewusteloosheid. Dieren, met name huisdieren, lopen ook risico op vergiftiging als insecticiden in contact komen met hun huid of als ze behandelde planten eten.

Symptomen van vergiftiging door insecticiden

Symptomen van vergiftiging door insecticiden die de ademhaling remmen, zijn onder andere duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid, braken, zwakte, ademhalingsproblemen, toevallen en bewusteloosheid. Als het insecticide in de ogen of op de huid terechtkomt, kunnen irritatie, roodheid en een branderig gevoel optreden. Bij inslikken van het insecticide is onmiddellijk medische hulp vereist.

Eerste hulp bij vergiftiging

Bij vermoeden van vergiftiging door insecticiden die de ademhaling belemmeren, is het belangrijk om onmiddellijk contact met het insecticide te stoppen, de aangetaste huid of ogen minstens 15 minuten met veel water te spoelen en medische hulp in te roepen. Bij inademing, de frisse lucht ingaan en een arts raadplegen. Bij inslikken van het insecticide onmiddellijk de hulpdiensten bellen en de eerstehulpinstructies op het productetiket volgen.

Ongediertepreventie

Alternatieve methoden voor ongediertebestrijding

Teeltmethoden zoals gewaswisseling, mulchen, het verwijderen van geïnfecteerde planten en het introduceren van resistente plantenrassen helpen plagen te voorkomen en verminderen de behoefte aan insecticiden die de ademhaling remmen. Deze methoden creëren ongunstige omstandigheden voor plagen en versterken de gezondheid van planten. Biologische bestrijdingsmethoden, waaronder het gebruik van entomofagen en andere natuurlijke vijanden van insectenplagen, zijn ook effectieve preventieve maatregelen.

Het creëren van ongunstige omstandigheden voor ongedierte

Goed water geven, afgevallen bladeren en plantenresten verwijderen en een schone tuin en moestuin onderhouden, creëren ongunstige omstandigheden voor de voortplanting en verspreiding van ongedierte. Het plaatsen van fysieke barrières, zoals netten en borders, helpt voorkomen dat ongedierte toegang krijgt tot de planten. Het is ook aan te raden om planten regelmatig te inspecteren en beschadigde delen snel te verwijderen, waardoor ze minder aantrekkelijk worden voor ongedierte.

Conclusie

Rationeel gebruik van insecticiden die de ademhaling remmen, speelt een belangrijke rol bij gewasbescherming en het verhogen van de opbrengst van landbouw- en sierplanten. Het is echter noodzakelijk om veiligheidsrichtlijnen te volgen en rekening te houden met ecologische aspecten om de negatieve impact op het milieu en nuttige organismen te minimaliseren. Een geïntegreerde aanpak van plaagbestrijding, waarbij chemische, biologische en culturele bestrijdingsmethoden worden gecombineerd, bevordert duurzame landbouwontwikkeling en het behoud van biodiversiteit. Het is ook belangrijk om onderzoek te blijven doen naar de ontwikkeling van nieuwe insecticiden en bestrijdingsmethoden, gericht op het verminderen van risico's voor de menselijke gezondheid en ecosystemen.

Veelgestelde vragen (FAQ)

Welke insecticidengroepen remmen de ademhaling en waarvoor worden ze gebruikt?

Insecticidengroepen die de ademhaling remmen, zijn een klasse chemicaliën die ontworpen zijn om de cellulaire ademhalingsprocessen van insecten te verstoren. Ze worden gebruikt om insectenplagen in de land- en tuinbouw te bestrijden, de opbrengst te verhogen en schade aan gecultiveerde planten te voorkomen.

Welk effect hebben insecticiden die de ademhaling remmen op het zenuwstelsel van insecten?

Deze insecticiden tasten het zenuwstelsel van insecten indirect aan door de energiestofwisseling te verstoren. Verstoring van de celademhaling leidt tot een verlaging van de ATP-niveaus, wat leidt tot depolarisatie van zenuwmembranen, verminderde zenuwimpulsoverdracht en verlamming van de insecten.

Zijn insecticidengroepen die de ademhaling remmen schadelijk voor nuttige insecten zoals bijen?

Ja, deze insecticiden zijn giftig voor nuttige insecten, waaronder bijen en wespen. De toepassing ervan vereist strikte naleving van de regelgeving om de impact op nuttige insecten te minimaliseren en verlies van biodiversiteit te voorkomen.

Hoe kan resistentie bij insecten tegen insecticiden die de ademhaling remmen, worden voorkomen?

Om resistentie te voorkomen, is het noodzakelijk om insecticiden met verschillende werkingswijzen af te wisselen, chemische en biologische bestrijdingsmethoden te combineren en de aanbevolen doseringen en toepassingsschema's te volgen.

Welke ecologische problemen brengt het gebruik van insecticiden die de ademhaling belemmeren met zich mee?

Het gebruik van deze insecticiden leidt tot een afname van de populatie nuttige insecten, verontreiniging van de bodem en het water en tot de ophoping van insecticiden in voedselketens, wat aanzienlijke ecologische en gezondheidsproblemen veroorzaakt.

Mogen insecticiden die de ademhaling remmen gebruikt worden in de biologische landbouw?

Nee, deze insecticiden voldoen niet aan de normen voor biologische landbouw vanwege hun synthetische oorsprong en de mogelijke negatieve impact op het milieu en nuttige organismen.

Hoe moeten insecticiden die de ademhaling belemmeren worden toegepast voor een maximaal effect?

Volg strikt de instructies van de fabrikant wat betreft dosering en toepassingsschema's. Behandel de planten in de ochtend- of avonduren, vermijd toepassing tijdens perioden waarin bestuivers actief zijn en zorg voor een gelijkmatige verdeling van het insecticide over de planten.

Zijn er alternatieven voor insecticiden die de ademhaling remmen bij ongediertebestrijding?

Ja, er zijn biologische insecticiden, natuurlijke middelen (zoals neemolie en knoflookoplossingen), feromoonvallen en mechanische bestrijdingsmethoden die als alternatief kunnen dienen voor chemische insecticiden die de ademhaling belemmeren.

Hoe kan de impact van insecticiden die de ademhaling belemmeren op het milieu tot een minimum worden beperkt?

Gebruik insecticiden alleen als het nodig is, volg de aanbevolen doseringen en toepassingsschema's, voorkom verontreiniging van waterbronnen met insecticiden en pas geïntegreerde ongediertebestrijdingsmethoden toe om de afhankelijkheid van chemische producten te verminderen.

Waar zijn insecticiden te koop die de ademhaling belemmeren?

Deze insecticiden zijn verkrijgbaar in gespecialiseerde agrotechnische winkels, online retailers en bij leveranciers van gewasbeschermingsmiddelen. Voordat u ze koopt, is het belangrijk om de legaliteit en veiligheid van de gebruikte producten te controleren.